Ривоят қилишларича, бир киши Иброҳим ибн Адҳамнинг ҳузурига келиб: "Эй Абу Исҳоқ! Мен кўп гуноҳ ишларим билан ўз жонимга зулм қилган одамман. Менга шундай бир маслаҳат бергинки, у нафсимни гуноҳлардан тийиб, қалбимга нажот берсин”, - деди. Иброҳим ибн Адҳам: "Беш нарсани маслаҳат бераман, агар шунга қодир бўлсанг, маъсият сенга зарар бермайди ва лаззатлар кетидан эргашиб ҳалок бўлмайсан”, - деди. "Айтинг”, деди бояги киши. Шунда Иброҳим ибн Адҳам ва у киши ўртасида қуйидаги ибратли суҳбат бўлиб ўтди. - Биринчиси, Аллоҳ азза ва жаллага гуноҳ қиладиган бўлсанг, Унинг неъматларини емагин”. - Унда қаердан ейман. Ердаги ҳамма нарса Аллоҳнинг неъмати-ку?” - Аллоҳ берган ризқдан еб, унга гуноҳ қиласанми? - Иккинчисини айтинг. - Агар Аллоҳга гуноҳ қиладиган бўлсанг, Унинг шаҳарларида яшамагин! - Машриқу мағриб оралиғидаги шаҳарларнинг ҳаммаси Аллоҳники бўлса, мен қаерда яшайман?! - Аллоҳ берагн ризқдан есанг, Унинг шаҳарларида яшасанг ва Унга гуноҳ қилсанг!? - Учинчисини айтинг. - Аллоҳ берган ризқни еб, Унинг шаҳарларида яшаб туриб ҳам гуноҳ қилмоқчи бўлсанг, Аллоҳ кўрмайдиган жойни топиб, ана шу ерда гуноҳ қилавер. - Эй Иброҳим! Аллоҳ таолодан беркиниб бўладими? У ҳамма нарсани, ҳатто қалбдаги нарсаларни ҳам билиб тургувчи-ку! - Аллоҳ берган ризқдан еб, Унинг шаҳарларида яшаб ва сени кўриб, нима деяётганингни эшитиб туришини билсанг ҳам гуноҳ қиласанми? - Тўртинчисини айтинг. - Ўлим фариштаси жонингни олгани келганида, унга: "Мен Аллоҳга тавба қилиб олгунимча жонимни олмай тур”, деб айтгин. - Қабул қилмайди. - Эй инсон, тавба қилишинг учун ўлимни ўзингдан даф қилишга қодир бўлмасанг, қазо вақтини кечиктирилмаслигини ҳам билсанг. Унда нимадан умид қилаяпсан?! - Бешинчисини айтинг. - Қиёмат куни дўзахга олиб кетиш учун келсалар, улар билан бормагин! - Бормайман, деганимга қарашармиди, барибир олиб кетишадику. - Шундай экан, унда қандай нажотни умид қилаяпсан?! - Эй Иброҳим! Етарли! Мен Аллоҳга истиғфор айтиб, тавба қиламан. - Шундан сўнг у киши гуноҳоларни тарк қилиб, вафотига қадар солиҳ амалларда бардавом бўлган экан.
