Dunyo o'tar ekan endi angladik,
O'lim qay odamni chetlagandi ayt,
Agar tirik bo'lsang,o'lmagan bo'lsang,
Haliyam o'sha men aytgan yo'lga qayt!
Joning halqumiga kelmasdan burun,
Iymon ko'chasini tanla birodar,
Katta musibatning oldini olmoq,
Dod- voydan qutulmoq istasang agar.
Biz ham, sen ham bitta zaminga keldik,
Yashadik ozgina farq ila ahir,
Nahotki, foniydan abadiy mangu,
Hayotni bermoqqa botinding og'ir.
Qara qabrisronning keng maydonida,
Shohlar gadolar-la birga yotarlar,
Azob farishtasi orqali kelgan,
Turli azoblarni bir-bir totarlar.
Ularning kimligi surishtirilmas,
Faqat amallarga qarar dunyo u,
Bir bor "Rabbim" deya ibodat qilgan,
Insonlar kuniga yarar dunyo bu.
Kel, do'stim, ana shu hur dunyo uchun,
Yashaylik qullik kishanin otib,
Birinchi bo'limda g'olib kelganalr,
Bo'lavermaslar bil, hamisha g'olib.
Ertaklar aytishni to'htating.
Davrlar o'zgardi, dunyo o'zgardi,
Farzandlar qalbiga quloq solingiz.
Xitobim qa'rida o'tmishning dardi:
"Ertaklar aytishni siz bas qilingiz!"
Ertaklar eshtib ulg'aygan bizmi?
Bugun yolg'onlarni tinmay so'zlaymiz.
Ajdarlar mahv etgan parizodlarni,
Ko'nglimiz tubida pinhon ko'zlaymiz.
Sadoqat shevasin unutgan do'stlik,
Go'zallar oldida cho'kkanida tiz,
Tan oling ayollar husnidan bezlik,
O'rganmaganmidik ertaklardan biz?
Ertaklar - yog'onning nabirasidir,
Ular ezgulikni qilarlar shior,
Aslida ebg katta hiyonatlar ham
Biz suygan qahramon fitratida bor.
Ularning yolg'onin biladi hamma,
Ammo bolalarga tinmay aytarlar,
Ostin ustun qilib dunyoni, so'ngra,
Botirlar bir qiz deb ortga qaytarlar.
Qarang ertaklardan sug'orilganlar,
Yurarlar birgina haq so'z izlashib.
Yalmog'izni o'qiy-o'qiy bu avold,
Oxiri ketdi-ku yalmog'izlashib.
Oila deganning tushunchasi yo'q,
Sevgiga yetishib tugar har ertak,
Bu avlod hayrondir ertakdan keyin,
Nima qilmoq kerak, ne qilmoq kerak?
Dunyoning azobin totib, yetishib,
Muhabbat deganin topganida u,
Asli nimalarga umid qilgandi,
Nimalar haqida qilgandi orzu?
Men bugun tushunmay kitob titaman,
Har bir varag'ida porlaydi sehr,
Hudolik da'vosin qilayotganga,
Ertaga farzandim qo'ymasmi mehr?
Kim shunga kafolat bera oladi,
Va qaysi zot buning oldini olgay,
Bu avlod haq so'zni topa olmasa,
Ertaga ertakka ishonib qolgan.
Agar mening so'zim bo'lsa havolar,
Mayli, yo'lingizga buriling, qayting,
O'lmas Kashshey degan yolg'on da'volar,
Ayting,kimlar uchun to'qilgan ayting?
Ertakalr avlodni ezgulikkamas,
Yovuzlik qa'riga yetaklar aniq.
Bashar saodatga erishganida,
Hizmat qilgan edi haqqa chaqiriq.
Bas, ndi farzandlar sohtalik emas,
Haqiqat neligin ko'rib o'ssinlar,
So'ng mayli ulg'ayib ertakdan chiqqan,
Yalmog'iz, ajdarlar yo'lin to'ssinlar.
Tushuning bu so'zlar oddiy hitobmas,
Balki kelajakka yetaklar da'vat,
Avlodlar dunyosi bizdek sarobmas,
Ularning yo'llari bo'lsin haqiqat!